του Δημήτρη Φεργάδη
Συνταξιούχος.
Ιστορικό στέλεχος της βιομηχανίας της δισκογραφίας σε «ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ» και
«MINOS - EMI». Συγγραφέας του βιβλίου «Με αφορμή την ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ. Η
Βιομηχανία της δισκογραφίας στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα»
(αναδημοσίευση απο το Ριζοσπάστη 30-31 Μάρτη)
(αναδημοσίευση απο το Ριζοσπάστη 30-31 Μάρτη)
Να το σπάσουμε το ρόδι; Να το σπάσουμε... Καιρός...
Όταν,
εδώ και 6 με 7 χιλιάδες χρόνια πίσω από το σήμερα, ο υπέροχος, ο μαγικός, ο
μυστηριακός αυτός καρπός, το ρόδι, το ρόδι του λαού, είναι ο αγαπημένος καρπός
Θεών και Ανθρώπων...
Όταν, χιλιάδες χρόνια, τώρα, σ' αυτόν εδώ τον τόπο και μέσα
από τη μυθολογία μας, τις παραδόσεις μας, την ακριβή μας λαογραφία, το ρόδι
κατέχει την κεντρικότερη, τη «δημοφιλέστερη» θέση στο χώρο των συμβολισμών,
συμβολίζοντας συνετά την προσπάθεια, την εκρηκτικότητα, την αφθονία, τον
πλούτο, τη συντροφικότητα, τον έρωτα, τη γονιμότητα, την ψυχική ευφορία, την
ευζωία, την καλή τύχη, την αιωνιότητα αλλά και τον «αποχωρισμό» (στοιχείο του
κύκλου της ζωής κι αυτό)...
Όταν, διαχρονικά και σταθερά ένας πολιτικός σχηματισμός, μια
ιδεολογία, η σεμνή, συνετή, σταθερή, αμετάλλακτη, αγωνιστική, μοναδικά
ανθρωποκεντρική και πάντα μακριά από οβιδιακές (ανά περίπτωση) μεταμορφώσεις,
αριστερά (αναγκαία διευκρίνιση... για το ΚΚΕ μιλάμε) πρεσβεύει και προσβλέπει,
για τον άνθρωπο, στις ίδιες αξίες με ό,τι το ρόδι συμβολίζει...
Τότε... Τότε, χωρίς αναστολή, χωρίς φόβο, αλλά με
αποφασιστικότητα, με πίστη, με λεβεντιά και με το χέρι στην καρδιά... σπας το
ρόδι. Μπροστά στην πόρτα της ζωής. Μπροστά στη μάχη των ευρωεκλογών, αλλά και
των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών που έρχονται τον Μάη, εσύ...
Με ελπίδα, με δύναμη, με καρδιά, με μυαλό. Σπας το ρόδι, το
ρόδι της ζωής... και... ψηφίζεις «Λαϊκή Συσπείρωση» «Το καλό κι αγαθό».
